Het verhaal achter la Fanny
(Bron: Wikipedia)
De uitdrukking Embrasser Fanny wordt gebruikt tijdens een potje petanque wanneer de eindscore 13-0 is. De verliezer of het verliezende team moet dan de blote billen kussen van een vrouwelijke voorstelling met de bijnaam Fanny
Traditie
Het was aanvankelijk een beloning en een schande voor het verliezende team, maar voor de toeschouwers was het altijd een lach op hun gezicht. “Kissing Fanny is het angstaanjage
nde beeld van een nederlaag, het afschuwelijke bewijs dat je verslagen bent, en niet zomaar verslagen, maar jammerlijk verslagen, de totale vernedering: verliezen met 13-0!
Geschiedenis van Fanny
Een recente traditie zou haar oorsprong vinden in de Dauphiné, waar een zekere Fanny serveerster was in een café in Grand-Lemps , kort voor de Eerste Wereldoorlog . Het was de burgemeester van het dorp die deze praktijk instelde , maar ansichtkaarten van vóór deze periode tonen Fanny en haar aangeboden achterste al. Sommigen zien haar als afkomstig uit Lyon, aangezien de korte geschiedenis van de wijk Croix-Rousse vertelt dat de spelers van Clos Jouve vanaf 1870 een jong meisje van twintig met een groot hart als toeschouwer hadden, Fanny Dubriand, een beetje eenvoudig, vuil en slecht gekleed, die vaak op straat sliep. Haar ouders, die een kruidenwinkel hadden in de wijk Croix-Rousse in Lyon, vlak bij het stadhuis van het 4e arrondissement, waren zo wanhopig dat ze haar niet onder controle konden houden. Voor een muntje troostte ze de ongelukkige speler door hem haar billen te laten zien, maar ze accepteerde de kus niet. Tegenwoordig herinnert een ondeugend bronzen beeld van Fanny de bowlers van Clos-Jouve aan dit verleden.
De praktijk, en misschien niet de uitdrukking, bestond echter al veel langer. Le Roux , in zijn Comic Dictionary van 1718, p. 175 zegt: “Kus de kont van de oude vrouw.” De manier van spreken die in Parijs wordt gebruikt, en die gewoonlijk wordt gebruikt in het biljartspel en dergelijke, betekent dat men geen enkel punt scoort, verliest zonder dat men heeft kunnen winnen of een punt heeft kunnen pakken
In sommige dorpen werd zelfs tegen degenen die voor het eerst naar ‘de stad’ gingen, gezegd dat ze bij de slagbomen zouden worden tegengehouden om ‘de kont van de oude vrouw te kussen’ en dat ze pas naar binnen mochten nadat ze deze formaliteit hadden vervuld. Dezelfde grap werd herhaald langs de oevers van de Saône en in elke haven waar mensen voor het eerst van boord gingen.
Carl Friesland voert de oorsprong van de uitdrukking terug naar de middeleeuwen, naar het zeer scatologische Chanson d’Audigier waarin graaf Turgibus, heer van een zekere Grinberge, die twee veldslagen op rij tegen haar heeft verloren, akkoord moet gaan met het “kussen van de kont van de oude vrouw” als voorwaarde voor vrede.
Fanny’s ritueel
Om het schrijnende gebrek aan barfanny’s die bereid waren hun billen in het openbaar op te rollen te compenseren, werd op alle plaatsen waar het Provençaalse spel pétanque werd gespeeld, een nepfanny met ronde billen in gebruik genomen. Met vuur bewaard, een waar heidens relikwie, verborgen in een klein kastje, achter een paneel of een gordijn, werd het slechts onthuld voor een klinkende 13 tegen 0. Toen naderde de ongelukkige overwonnene, op zijn knieën alsof hij ging biechten, in aanwezigheid van iedereen, het altaar om de icoon te kussen. Het doorgeven van Fanny’s achterste aan het nageslacht was ook een radicale manier om de burgerlijke christelijke moraal te tarten die haar blote billen verachtte.
Vreemd genoeg betekent “fanny” in het Amerikaans Engels “kont”, en in het Brits Engels “vulva”.